Yalnız Adım

Deniz yürür dalga olur, insan yürür ses olur.

Akıl yürür geleceğe iz olur.

Kuşların kanadındadır adımlar

Bir kitabın satırlarında yürüyen gözlerdir adımlar.

Toprağa geçmişten düşen adımdır tohumlar.

Adımlar bazen bizi geçmişin tozlu sokaklarına, bazen ise tozlu raflarda sakladığımız anılara götürür. Tozunu savurup okumak isteriz geçmişi. O an ya tutsağı olur kadere razı oluruz. Ya da artık geçmiş geçmişte kaldı deyip üzerimize bulaşan geçmişin tozlarını silkeleriz.

Bugün dediğimiz kaldırımdan,

Geçmişten yüz çevirip geleceğe adım atarız; umudumuz ve inancımız ile.

"Umut " Karanlık geleceğe ışık dediğimiz adımlardır.

Sen eski sen olduğun sürece.

Gelecek hiçbir zaman senin ardından el salladığın geçmiş olmayacak.

Sen farklı bir adımı bilinçli attığında farkındalığının farkına varacaksın. Ne sen eski sen, nede geleceğe tohum ektiğin bu an eski zaman olacak.

Değiştin diyecekler!

Değişmedin, senin içinde saklı cevheri "farkı" buldun.

Değişik değil farklısın

Kukla değil insansın.

Köle değil bireysin.

Farklı olan her şey;

Diğerleri dediğimiz klasik standart gelişi güzel şeylerden ayrı tutulur ve yalnız bırakılır.

Gökte güneş yalnızdır, O her şeye doğar ısıtır ışık olur ama kimse ona yaklaşamaz.

Gül güzel görünür güzel kokar ama kimse ona dokunmaya cesaret edemez, "Dikeninden".

Kızkulesi denizin ortasında bir sanat eseri olarak hep seyredilir. Ama yalnızdır bütün gözler onun üzerinde iken.

Bütün geçmişi ardına alacak koca bir adım atmışsın.

Geçmişe tebessüm ettiğin andır yalnızlığın meyvesi olan olgunluk.

Olgun bir meyve gibi; hayata tutunmuş güz mevsimini beklersin, dalından dökülüp tekrar toprağa adım atmak için.

Şimdilik zaman denen mefhumun içinde adımlar atarsın bir geri iki ileri. Oyalanırsın dünya denen yalancı dostla...

Yunus Emre'nin dediği gibi: "Mal da yalan, mülk de yalan, gel biraz da sen oyalan."

Farklı bir yazı da buluşma umudu ile.

Adımlar hak ve Hakka olsun...